μΗπΩς πΑΙρνΑνΕ κΑλΥτΕρΑ τΑ πΙτσΙρΙκΙΑ

Καλοκαοιριαζει, και δεν γινετε να μην σε στοιχειωννουν τα παιδικα και τα εφηβικα σου χρονια.
Τοτε που ξεγνοιαστα μπορουσες να μαλακιζεσαι οσο ηθελες. Τοτε που μπορουσες να εισαι ειλικρινης με τους φιλους. Να παιζεις ξεγνοιστους με ολους. ΝΑ κανεις παρεα με τα κοριτσια και να μην σκεφτεσαι μονο το σεξ.
Τοτε η μεγαλυτερη απολαυση της ημερας, ηταν το απογευμα, οταν καποιος μεγαλυτερος (μπαμπας, παπους, γιαγια, θεια, νον κτλ) σου εδινε μερικα κερματα και ετρεχες να παρεις το παγωτο σου.
Τοτε το να πας στη θαλλασα σημαινε, μια μπαλα να παιζεις, ή μια μασκα να χαζευεις.
Και το το βραδυ σε πλεναν (με το ζορι) σε ντυναν και σε χτενιζαν και εβγαιενς βολτα με τους μεγαλους στην πλατεια (ή κατι παρομοιο) του μερους που ησουν. Και εσυ εβρικσες τα αλλα παιδακια και λερωνουσουν και τα ακουγες.
Και λιγα χρονια αργοτερα, «σαπιζες» στο ουφαδικο λιγο πιο κατω.
Τοτε βεβαια το μονο που σκεφτοσουν ηταν το ποτε θα μεγαλωσεις. Ποτε θα φυγεις απο τους γονεις και θα απς μονος σου διακοπες, ή ποτε θα εχεις γκομενα.
Αλλα σημερα εχεις ξεμεινει στην Αθηνα, και καθεσε μποστα στο PC.
Δεν ξερεις που,ποτε και με ποιους θα πας διακοπες. Και βλεπεις από το ανοιχτο παραθυρο τα παιδακια που φευγουν με τους γονεις τους για διακοπες, αφου εχουν τελειωσει το σχολειο εδώ και ένα μηνα, και ζηλευεις.
Τελικα ποτε δεν μπορεις να απολαυσεις το παρον.?
Ή εγω κανω παρεα με μιζερους?
Ή εγω ειμαι μιζερος?