Rainboy

εΧΩ και Γω ΔιΚΑιωμα σε ΚΑτι πιΟ προσωΠικο. ΑνθρωποςειμαιοχιΡΟΜΠΟΤ

Monday, August 14, 2006

fotos apo ΑΜΟΡΓΟ (βελτιωμενη βερσιον)

Επειδη ξυνομαι εδω στο σχοινο (οχι ενταξει κανω και εκπομπη), ειπα να ανεβασω μερικες φωτογραφιες απο την αμοργο. Βεβαια μπορει να τις εχω κανει πολυ μικρες, γιατι τις ανεβαζω απο dial up συνδεση, και αισθανομαι σαν να ειμαι σε χωρα του τριτου κοσμου. anyway


εδω με βλεπετε σε ηλιοβασιλεμα στην Χωρα της Αμοργου, απο την κορυφη με τους ανεμομυλους. Περα απο τα υπεροχα σχεδια που κανουν τα μαλλια μου, μπορειτε να παρατηρησετε και τον βραχο με το καστρο που κρεμετε πανω απο την πολη.




εδω ειμαι στην παραλια του Αγιου Παυλου, Εκει που η αμμουδενια γλωσσα της στεριας εμπαινε στα παγωμενα νερα τοπυ αιγαιου, και γαργαλουσε τον Ποσειδωνα.
Απεναντι το νησακι Νικουρια, οπου η επισκεψη του δεν εγινε εφικτη την ημερα επισκεψης μας. (απο αγνοια?)









Το ηλιοβασιλεμα στο νησι ειναι αρκετες φορες συγκλονιστικο, αλλα και η εμπειρια του να το κυνηγας με την μηχανη, δινει μια αλλη νοτα στις διακοπες.
Και σκεψου οτι αυτο ειναι τραβηγμενο απο μια καφετερια στην Αιγιαλη, ουτε καν απο κανενα παρατηριο του ηλιοβασιλεματος.
Η σκια καποιου απο τα κουφονησια, κρυβει τον ηλιο, και παιζει με τις αισθησεις μας.












Το φεγγαρι πανω αποτην Χωρα. τραβηγμενη απο το καστρο. Οι ανεμομυλοι (εστω και εγκατελελημενοι, παρατημενοι και κατεστραμμνη) δημιοργουν μια μαγεια στην εικονα μας.












Το φεγγαρι πανω απο τα Καταπολα, και η θαλλασα να παιζει με το αμυδρο του φως, θελοντας να μας κανει να πιστεψουμε οτι ειναι ζωντανη.









Εδω η παραλια της Καλοταριτισας, τραβηγμενη απο θαλλασιο ποδηλατο. Ενας κολπος καραιβικου επιπεδου, για λιγους και εκλεκτους. Μακρια απο της ορδες των καφρων της Αιγιαλης (κοντα 1 1/2 ωρα με το αμαξι), στο νοτιετρο ακρο του νησιου, και με κακοτραχυλη διαδρομη, (και χωμα) σε ανταμοιβει με το καλυτερο τροπο για την ταλαιπωριο. Πιθανον το καλυτερο off the beaten track σημειο του νησιου.




Και σαν να μην εφτανε αυτο, μπορεις να δεις και το ναυαγιο του νησιου. Δυστυχως λεπτομεριες για το σκαρι δεν εμαθα. ΑΛλα και η προσεγγιση του με θαλ. ποδηλατο (κανα 1/2 ωρα απο την παραλια) ειναι εμπειρια που θα θυμαμαι για χρονια.













Και εδω η ομορφοτερη φωτογραφια. Η ομορφια της Χωρας, κρυμμενη πισω απο ενα χαμογελο.

1 Comments:

Anonymous Anonymous said...

kala panagiwti nomizw oti i omorfia tis amorgou se sindiasmo me tis katapiesmenes peristasiaka ormones sou kai to oti ta xuneis sto shoino apohalinwsane ton poiitiko sou oistro gia ta kala;-P

3:45 PM  

Post a Comment

<< Home